De ziel die jou ‘roept’, die aangeeft dat er meer is voor het leven zoals het er nu voor jou is. Die roep vanuit je ziel is vooral een uitnodiging om dichter bij jezelf te komen. Om meer van jezelf te kunnen en willen begrijpen. Vooral dat laatste is belangrijk. Jezelf begrijpen betekent dat je makkelijker een connectie met jezelf kunt maken en dus met je ziel. Lange tijd begreep ik totaal niet wat mijn zielenmissie was en wat ik precies kwam doen op deze wereld. Ik had vooral het gevoel dat het leven zoals ik dat toen leefde niet het juiste was. Dat er voor mij nog meer moest zijn in dit leven. Alleen kreeg ik er de vinger niet achter. Dat leidde tot veel frustratie en verdriet.
Ik voel mee met die mensen die moeilijk connectie kunnen maken met zichzelf, die vaak blijven hangen in het hoofd. Uit ervaring weet ik dat het nu eenmaal niet makkelijk is om je intuïtie en je hart te volgen. Het vraagt het nemen van gedoseerde risico’s om dingen los te laten en om ergens écht voor te gaan! En soms zijn dat best hele ingrijpende dingen die je moet loslaten om echt te gaan voor datgene wat jij zelf wilt doen in dit leven.
Hoe uitdagend ook, het is onze taak om de roep van onze ziel te volgen en vanuit vertrouwen te leven. Het is belangrijk dat we het serieus nemen. Om erop te durven vertrouwen dat er een groter geheel is binnen het universum dat juist alle dingen samen laat komen op het juiste moment.
Wanneer je de signalen van het universum volgt, kom je op plekken waar je het bestaan nog niet van kent. Het brengt je in aanraking met nieuwe mensen die je vanuit hun leven weer nieuwe inzichten toevertrouwen. Die nieuwe indrukken leren je jezelf beter te begrijpen en de connectie van vertrouwen met jezelf en je ziel te verstevigen. Toen ik begon aan mijn opleiding multidisciplinaire therapeut opleiding bij Katelijne Vermeulen kwamen er mensen op mijn pad die mij totaal nieuwe inzichten gaven, een verrijking van je leven noem ik dat.
Stel je eens voor dat alles in je leven zich exact zo ontvouwt zoals het hoort om jou te dienen, om jou te laten groeien? Stel je voor dat de dingen gebeuren, zodat je jouw zielenmissie kunt leven? Ik verwonder mij er regelmatig over hoe mooi de dingen in elkaar kunnen vallen, hoe ‘toeval’ werkt en mensen op bepaalde plekken ‘toevallig’ bij elkaar worden gezet.
De grote tegenhanger van onze ziel, zeker in de Westerse wereld, is alles wat met planning te maken heeft. Planning zorgt voor starheid en komt vooral voort uit het ego dat alles wil controleren. Dit is exact het tegenovergestelde van wat je ziel je wil laten zien: go with the flow and grow!
Je voelt het… mijn ervaring…
We kennen allemaal wel van die momenten van heelheid in ons leven. Op die momenten voel je dat alles klopt, dat je op de juiste weg bent, dat er progressie is. Dat je dichter bij jezelf komt.
We leven in een wereld waarin we onszelf voortdurend kunnen laten afleiden van de richting die écht voor ons is weggelegd. Om nog maar te zwijgen van alle angst die er op ons wordt geprojecteerd bij het maken van die keuzes. De roep van je ziel volgen betekent echter ook dat je richting kiest, dat je ergens voor gaat en dat je bepaalde dingen loslaat.
Het betekent echter niet dat het kiezen van de richting die vanuit je ziel komt gemakkelijk is. Zelf vind ik dit één van de meest uitdagende dingen die zich in mijn leven voordoen. Wanneer laat je iets los voor de roep van je ziel? Wanneer is die roep sterk genoeg en durf je er ook echt op te vertrouwen? We hebben immers in dit leven geen tijd om voor alles tijd te hebben en dit vergt dat wij als mens keuzes dienen te maken. Een belangrijk element is het maken van de keuze of je je zielenpad durft te bewandelen.
Voor iedereen is dit anders. Durf jij de roeping van je ziel te volgen? Durf je er dan op te vertrouwen dat alles wel goed komt en dat alles gaat zoals het hoort te gaan?
Voor mij was dit een moeilijke keuze, zoals alle keuze’s moeilijk voor mij waren in het leven. Maar toch elke keer weer voelde ik de onrust zodra ik op het verkeerde pad zat. Ik mocht weer terug naar mijn hoofdpad. Mijn hoofdpad is de connectie maken met mijn ziel. Want als ik dat niet doet, dan is er iets in mij zei dat het niet goed voor mij was, dat het ergens niet klopte.
Stuk voor stuk inspirerende leermeesters die mij hebben geleerd dat het ok is om voor mezelf op te staan, om ergens voor te durven gaan. Het proces van het volgen van mijn zielenmissie is niet altijd makkelijk, dat is zeker. De zoektocht blijft. Geluk en tegenslag zijn allebei onderdeel van het geheel. Groei en dankbaarheid zijn zekerheid.
