Vorige week had ik het voorrecht om een onvergetelijke ervaring te delen met een vrouw die mijn pad kruiste op een manier die me diep raakte. Het begon allemaal met een afspraak voor een soulsessie. Ze kwam binnen met een glimlach die mijn hart verwarmde en ogen die me meevoerden naar een andere wereld.
Haar ogen straalden wijsheid en liefde uit, maar er lag ook een onderliggende vermoeidheid en verdriet in verborgen. Ik kon niet anders dan me afvragen wat deze bijzondere ziel bij mij kwam doen voor een soulsessie. Haar aanwezigheid leek bijna bovennatuurlijk, als een engel die rechtstreeks uit de hemel was neergedaald.
De sessie zelf was een ware achtbaan van emoties. Ik werd alle kanten opgetrokken door de intense energie die tussen ons stroomde. Maar ondanks de mix van gevoelens was het een prachtige ervaring die me diep raakte.
Toen we uit de sessie stapten en nog wat napraatten, vertelde ze me iets wat me compleet verraste. Ze had mijn broer redelijk goed gekend. Mijn broer, die bijna twee jaar geleden plotseling uit mijn leven was weggerukt, waardoor mijn wereld even leek stil te staan. En hier stond ik, oog in oog met deze engel, die me herinnerde aan de onverwachte manieren waarop het leven ons verbindt.
In dat moment van openbaring voelde ik een diepe connectie, alsof mijn broer zelf zijn hand in deze ontmoeting had gehad. Een warm gevoel van herkenning overspoelde me, en ik wist dat dit geen toeval kon zijn. Hij had haar op mijn pad gezet, als een teken van zijn aanwezigheid en liefde, zelfs vanuit een andere dimensie.
Met tranen van ontroering en een glimlach op mijn gezicht voelde ik plotseling een golf van dankbaarheid door me heen spoelen. Dankbaar voor de mooie mensen die het leven op mijn pad brengt, dankbaar voor de lessen die ze me leren en dankbaar voor de onverwachte momenten van verbinding die ons eraan herinneren dat liefde nooit verloren gaat.
In dit moment van samenzijn voelde ik me weer heel dicht bij mijn broer, alsof hij even om me heen was geslagen met zijn warme, geruststellende armen. En ik begreep waarom hij dit soort mooie zielen op mijn pad zet. Om me eraan te herinneren dat liefde en verbinding nooit verloren gaan, zelfs niet in de donkerste momenten van ons leven.
Mijn hart is vervuld van dankbaarheid en liefde voor deze bijzondere ontmoeting, die me eraan herinnert dat engelen soms in menselijke vorm verschijnen, om ons te laten zien dat we nooit alleen zijn op onze reis door het leven.
