In een wereld vol prikkels, tempo en prestaties, is bedding zeldzaam. Echte bedding. Een ruimte waar niets hoeft, waar je niet gemeten wordt aan je succes of hersteltempo.
In mijn praktijk komen mensen die het moe zijn om sterk te zijn. Die niet nóg een methode willen. Maar een ruimte.
Bedding betekent: jij mag zijn. Precies zoals je nu bent. Met je zachtheid. Je storm. Je leegte. Je verlangen. En je adem.
Als emotionele alchemist creëer ik die bedding. Niet als redder. Niet als gids. Maar als spiegel. Als ruimtehouder. Als iemand die weet dat wanneer jij ademt, jij herinnert.
Niet wie je moet worden. Maar wie je altijd al was.
Mijn kracht ligt in het zichtbaar maken van het onzichtbare. In het aanvoelen van wat er tussen de regels door leeft. In het creëren van een veld waarin je thuiskomt bij jezelf.
Mijn energie werkt alchemistisch: ik open een ruimte waarin iets wat lang verstopt zat, bevroren rouw, oude patronen, verstilde emoties, onzichtbaar gewicht, ineens kan ademen. Letterlijk en figuurlijk.
Ik werk met verbonden ademhaling, energetisch werk en de wijsheid van het lichaam. In de groepen die ik begeleid, vrouwen met pleasegedrag, mensen in rouw, mensen die vastlopen in hun hoofd, of te veel voelen en daar niet mee om kunnen gaan is er één rode draad: het verlangen naar bestaansrecht.
En dat begint niet bij praten. Het begint bij voelen. Bij zakken. Bij ruimte.
Transformatie begint bij Bedding
Er wordt vaak gedacht dat transformatie krachtig, actief en zichtbaar moet zijn. Maar echte verandering begint vaak in het onzichtbare. Niet in het doen, maar in het toelaten. In het veilig zijn. In het durven voelen wat er al lang in je leeft.
In mijn werk, op het snijvlak van psychosociaal werk, energetische processen en verbonden ademhaling, zie ik het steeds weer: zodra iemand zich veilig voelt om te voelen, begint het lichaam te spreken. Soms zacht, soms luid. Maar altijd echt.
Bedding is de ruimte waarin niets gefixt hoeft te worden. Waar rouw mag zijn zonder oplossing. Waar een traan niet meteen begrepen hoeft te worden. Waar stilte niet opgevuld hoeft te worden.
Ik geloof dat transformatie niet begint bij uitleg, maar bij erkenning. Pas als we iets erkennen, in onszelf, in ons lichaam, in onze adem, kan het werkelijk bewegen.
En dat vraagt geen perfectie. Alleen aanwezigheid.